Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD)

Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) to zaburzenie behawioralne, które obejmuje takie objawy, jak nieuwaga, nadpobudliwość i impulsywność.

Objawy ADHD są zwykle zauważane we wczesnym wieku i mogą stać się bardziej zauważalne, gdy zmieniają się okoliczności dziecka, na przykład gdy zaczyna szkołę.

Większość przypadków rozpoznaje się, gdy dzieci mają od 6 do 12 lat.

Objawy ADHD zwykle ustępują wraz z wiekiem, ale wielu dorosłych, u których zdiagnozowano tę chorobę w młodym wieku, nadal ma problemy.

Osoby z ADHD mogą również mieć dodatkowe problemy, takie jak zaburzenia snu i zaburzenia lękowe.

Otrzymywać pomoc

Wiele dzieci przechodzi przez fazy, w których są niespokojne lub nieuważne. Jest to często całkowicie normalne i niekoniecznie oznacza, że mają ADHD.

Należy jednak rozważyć zgłoszenie swoich obaw nauczycielowi dziecka, koordynatorowi ds. Specjalnych potrzeb edukacyjnych w szkole (SENCO) lub lekarzowi pierwszego kontaktu, jeśli uważasz, że ich zachowanie może różnić się od zachowania większości dzieci w ich wieku.

Dobrze jest również porozmawiać z lekarzem rodzinnym, jeśli jesteś dorosły i podejrzewasz, że możesz mieć ADHD, ale nie zdiagnozowano tego stanu w dzieciństwie.

Co powoduje zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD)?

Dokładna przyczyna ADHD nie jest znana, ale wykazano, że stan ten występuje w rodzinach.

Badania wykazały również szereg możliwych różnic w mózgach osób z ADHD w porównaniu z osobami bez tej choroby.

Inne czynniki sugerowane jako potencjalnie odgrywające rolę w ADHD obejmują:

  • przedwczesny poród (przed 37 tygodniem ciąży)
  • o niskiej masie urodzeniowej
  • palenie lub nadużywanie alkoholu lub narkotyków w czasie ciąży

ADHD może wystąpić u osób o dowolnych zdolnościach intelektualnych, chociaż częściej występuje u osób z trudnościami w uczeniu się.

Jak leczy się zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD)

Chociaż nie ma lekarstwa na ADHD, można go leczyć za pomocą odpowiedniego wsparcia edukacyjnego, porad i wsparcia dla rodziców i dzieci dotkniętych chorobą, wraz z lekami, jeśli to konieczne.

Medycyna jest często pierwszym leczeniem oferowanym dorosłym z ADHD, chociaż pomocne mogą być również terapie psychologiczne, takie jak terapia poznawczo-behawioralna (CBT) .

Życie z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD)

Opieka nad dzieckiem z ADHD może być trudna, ale należy pamiętać, że nie może ono pomóc swojemu zachowaniu.

Niektóre problemy, które mogą pojawić się w życiu codziennym, obejmują:

  • usypianie dziecka w nocy
  • przygotowywanie się do szkoły na czas
  • słuchanie i wykonywanie instrukcji
  • organizowanie się
  • sytuacje społeczne
  • zakupy

Dorośli z ADHD mogą również mieć podobne problemy, a niektórzy mogą mieć problemy z relacjami lub interakcjami społecznymi.