Chemioterapia to leczenie raka, w którym do zabijania komórek rakowych stosuje się leki.
Istnieje wiele różnych rodzajów chemioterapii, ale wszystkie działają w podobny sposób.
Zatrzymują rozmnażanie się komórek rakowych , co zapobiega ich wzrostowi i rozprzestrzenianiu się w organizmie.
Kiedy stosuje się chemioterapię
Chemioterapia może być stosowana, jeśli rak się rozprzestrzenił lub istnieje ryzyko, że tak się stanie.
Może służyć do:
- spróbuj całkowicie wyleczyć raka (chemioterapia lecznicza)
- uczynić inne zabiegi skuteczniejszymi – np. można go łączyć z radioterapią (chemioradioterapia) lub stosować przed operacją (chemioterapia neoadiuwantowa)
- zmniejszyć ryzyko nawrotu raka po radioterapii lub operacji (uzupełniająca chemioterapia)
- złagodzić objawy, jeśli wyleczenie nie jest możliwe (paliatywna chemioterapia)
Skuteczność chemioterapii jest bardzo zróżnicowana. Zapytaj swoich lekarzy o szanse powodzenia leczenia.
Rodzaje chemioterapii
Chemioterapię można podawać na kilka sposobów. Twoi lekarze zalecą Ci najlepszy typ.
Najpopularniejsze typy to:
- chemioterapia podawana dożylnie (chemioterapia dożylna) – zwykle odbywa się w szpitalu i polega na podawaniu leku przez rurkę do żyły w dłoni, ramieniu lub klatce piersiowej
- tabletki do chemioterapii (chemioterapia doustna) – zwykle polega na odbyciu kuracji lekarskiej w domu, z regularnymi kontrolami w szpitalu
Możesz być leczony jednym rodzajem chemioterapii lub kombinacją różnych typów.
Zwykle będziesz mieć kilka sesji terapeutycznych, które zwykle są rozłożone na kilka miesięcy.
Skutki uboczne chemioterapii
Oprócz zabijania komórek rakowych, chemioterapia może uszkodzić niektóre zdrowe komórki organizmu, takie jak komórki krwi, komórki skóry i komórki żołądka.
Może to powodować szereg nieprzyjemnych skutków ubocznych, takich jak:
- uczucie zmęczenia przez większość czasu
- uczucie i wymioty
- wypadanie włosów
- zwiększone ryzyko infekcji
- ból ust
- sucha, obolała lub swędząca skóra
- biegunka lub zaparcie
Wiele z tych działań niepożądanych można leczyć lub im zapobiegać, a większość, jeśli nie wszystkie, ustępuje po zaprzestaniu leczenia.