Trichotillomania (zaburzenie wyrywania włosów)

Trichotillomania, znana również jako trich, polega na tym, że ktoś nie może oprzeć się pokusie wyrywania włosów.

Mogą wyrywać włosy na głowie lub w innych miejscach, takich jak brwi lub rzęsy.

Trich występuje częściej u nastolatków i młodych dorosłych i częściej dotyka dziewczynki niż chłopców.

Objawy trichotillomanii

Osoby z włosami odczuwają silną potrzebę wyrywania włosów i do tego czasu odczuwają rosnące napięcie. Po wyrywaniu włosów odczuwają ulgę.

Osoba może czasami wyrywać włosy w odpowiedzi na stresującą sytuację lub można to zrobić bez zastanowienia się nad tym.

Większość ludzi z włosiem wyrywa włosy ze skóry głowy, ale niektórzy wyrywają włosy z innych obszarów, takich jak:

  • brwi
  • rzęsy
  • Okolice narządów płciowych
  • broda lub wąsy

Łysy pozostawione na głowie mają zwykle nietypowy kształt i mogą wpływać na jedną stronę bardziej niż na drugą.

Trich może powodować poczucie wstydu i niskie poczucie własnej wartości. Osoby dotknięte chorobą mogą próbować zachować swój stan dla siebie.

Przyczyny trichotillomanii

Nie jest do końca jasne, co powoduje trich. Mogłoby być:

Dla niektórych osób wyrywanie włosów może być rodzajem uzależnienia. Im bardziej wyrywają włosy, tym bardziej chcą to robić.

Kiedy iść do lekarza rodzinnego

Skontaktuj się ze swoim lekarzem rodzinnym, jeśli wyrywasz sobie włosy lub zauważysz, że Twoje dziecko jest.

Powinieneś również zgłosić się do swojego lekarza rodzinnego, jeśli Ty lub Twoje dziecko macie nawyk jedzenia włosów. Może to powodować tworzenie się kul włosowych w żołądku, co prowadzi do poważnych chorób.

Twój lekarz rodzinny może zbadać obszary, w których brakuje włosów, aby sprawdzić, czy nic innego nie powoduje wypadania włosów, na przykład infekcja skóry.

Jeśli Twój lekarz rodzinny podejrzewa, że masz włoch, możesz zostać skierowany na rodzaj leczenia zwanego terapią poznawczo-behawioralną (CBT) .

Leczenie trichotillomanii

Trich jest powszechnie leczony za pomocą typu CBT zwanego treningiem odwracania nawyków.

Ma to na celu pomóc Ci zastąpić zły nawyk czymś, co nie jest szkodliwe. Leczenie zwykle obejmuje:

  • prowadzenie dziennika wyrywania włosów
  • wypracowanie czynników wywołujących wyrywanie włosów i nauczenie się, jak ich unikać
  • zastąpienie wyrywania włosów inną czynnością, na przykład ściskaniem piłki stresowej
  • angażowanie bliskich do zapewnienia emocjonalnego wsparcia i zachęty

Leki przeciwdepresyjne nie są już uważane za skuteczne leczenie tricha.

Rzeczy, które możesz spróbować samemu

Oto kilka wskazówek od osób z włosem, które mogą pomóc, gdy poczujesz chęć wyrywania włosów:

  • ściśnij piłkę stresową lub coś podobnego
  • uformuj piłkę pięścią i napnij mięśnie ramienia
  • użyj zabawkowej zabawki
  • nosić chustę lub obcisłą czapkę, np. czapkę
  • wymyśl powiedzenie, które będziesz powtarzać na głos, dopóki nie minie chęć pociągnięcia
  • weź kojącą kąpiel, aby złagodzić stres lub niepokój
  • ćwicz głębokie oddychanie, aż zniknie chęć ciągnięcia
  • ćwiczenie
  • nałożyć plastry na opuszki palców
  • krótko obciąć włosy

Uzyskanie wsparcia

Może również pomóc otwarcie się na temat swojego tricha przed osobami, którym ufasz, ponieważ ukrywanie go może czasami pogorszyć twój niepokój.

Wiele osób, które nauczyły się radzić sobie ze swoim włosem, twierdzi, że rozmawianie z innymi o chorobie doprowadziło do zmniejszenia wyrywania włosów.

Organizacja charytatywna Trichotillomania Support ma aktywne forum internetowe, na którym można uzyskać porady i wsparcie od innych osób dotkniętych chorobą. Zawiera również wiele informacji na temat leczenia i porad dotyczących samopomocy.