Zaburzenie osobowości typu borderline – leczenie

Leczenie zaburzeń osobowości typu borderline (BPD) może obejmować psychoterapię indywidualną lub grupową, prowadzoną przez profesjonalistów w ramach zespołu zdrowia psychicznego (CMHT).

Celem CMHT jest zapewnienie codziennego wsparcia i leczenia, przy jednoczesnym zapewnieniu jak największej niezależności.

CMHT może składać się z:

• pracownicy socjalni
• pielęgniarki środowiskowe zajmujące się zdrowiem psychicznym (które przeszły specjalistyczne szkolenie w zakresie chorób psychicznych)
• farmaceutów
• doradcy i psychoterapeuci
• psychologów i psychiatrów (psychiatra jest zwykle starszym klinicystą w zespole)
• terapeutów zajęciowych

Leczenie BPD zwykle obejmuje pewien rodzaj terapii psychologicznej, znanej również jako psychoterapia . Istnieje wiele różnych rodzajów psychoterapii, ale wszystkie wymagają poświęcenia czasu na lepsze zrozumienie tego, jak myślisz i czujesz.

Oprócz słuchania i omawiania ważnych kwestii z tobą, psychoterapeuta może zasugerować sposoby rozwiązania problemów i, jeśli to konieczne, pomóc ci zmienić twoje postawy i zachowanie. Terapia osób z BPD ma na celu pomóc ludziom uzyskać lepsze poczucie kontroli nad swoimi myślami i uczuciami.

Psychoterapia osób z BPD powinna być prowadzona wyłącznie przez wyszkolonego specjalistę. Zazwyczaj będzie to psychiatra, psycholog lub inny przeszkolony specjalista w zakresie zdrowia psychicznego. Nie bój się zapytać o ich doświadczenia.

Rodzaj psychoterapii, który wybierzesz, może opierać się na kombinacji osobistych preferencji i dostępności określonych metod leczenia w Twojej okolicy. Leczenie BPD może trwać rok lub dłużej, w zależności od Twoich potrzeb i Twojego stylu życia.

Dialektyczna terapia behawioralna (DBT)

Dialektyczna terapia behawioralna (DBT) to rodzaj terapii opracowanej specjalnie do leczenia osób z BPD.

DBT opiera się na założeniu, że dwa ważne czynniki wpływają na BPD:

• jesteś szczególnie wrażliwy emocjonalnie – na przykład niski poziom stresu powoduje, że czujesz się wyjątkowo niespokojny
• dorastałeś w środowisku, w którym Twoje emocje zostały odrzucone przez osoby z Twojego otoczenia – na przykład rodzic mógł Ci powiedzieć, że nie masz prawa czuć się smutny lub po prostu byłeś „głupiutki”, jeśli narzekałeś na uczucie niepokoju lub stresu

Te 2 czynniki mogą spowodować, że wpadniesz w błędne koło – doświadczasz intensywnych i denerwujących emocji, ale czujesz się winny i bezwartościowy z powodu tych emocji. Z powodu swojego wychowania myślisz, że posiadanie tych emocji czyni cię złą osobą. Te myśli prowadzą następnie do dalszych niepokojących emocji.

Celem DBT jest przerwanie tego cyklu poprzez wprowadzenie 2 ważnych pojęć:

• walidacja: akceptowanie twoich emocji jest ważne, prawdziwe i akceptowalne
• dialektyka: szkoła filozofii, która mówi, że większość rzeczy w życiu rzadko jest „czarna lub biała” i że ważne jest, aby być otwartym na pomysły i opinie, które są sprzeczne z własnymi

Terapeuta DBT użyje obu koncepcji, aby spróbować wprowadzić pozytywne zmiany w Twoim zachowaniu.

Na przykład terapeuta mógłby zaakceptować (potwierdzić), że uczucie intensywnego smutku powoduje samookaleczenie i że takie zachowanie nie czyni z Ciebie strasznej i bezwartościowej osoby.

Jednak terapeuta próbowałby wtedy podważyć założenie, że samookaleczenie jest jedynym sposobem radzenia sobie ze smutkiem.

Ostatecznym celem DBT jest pomóc ci „uwolnić się” od patrzenia na świat, swoje relacje i życie w bardzo wąski, sztywny sposób, który prowadzi cię do szkodliwego i autodestrukcyjnego zachowania.

DBT zwykle obejmuje cotygodniowe sesje indywidualne i grupowe, a otrzymasz numer kontaktowy poza godzinami pracy, pod który możesz zadzwonić, jeśli objawy się nasilą.

DBT opiera się na pracy zespołowej. Będziesz pracować z terapeutą i innymi osobami podczas sesji grupowych. Z kolei terapeuci pracują razem jako zespół.

DBT okazała się szczególnie skuteczna w leczeniu kobiet z BPD, u których w przeszłości dochodziło do samookaleczeń i zachowań samobójczych. Został on zalecony przez National Institute for Health and Care Excellence (NICE) jako pierwsza metoda leczenia dla tych kobiet.

Odwiedź Mind, aby znaleźć więcej informacji o DBT .

Terapia oparta na mentalizacji (MBT)

Innym rodzajem psychoterapii długoterminowej, którą można zastosować w leczeniu BPD, jest terapia oparta na mentalizacji (MBT).

MBT opiera się na koncepcji, że osoby z BPD mają słabą zdolność do mentalizowania.

Mentalizacja to zdolność myślenia o myśleniu. Oznacza to zbadanie własnych myśli i przekonań oraz ocenę, czy są przydatne, realistyczne i oparte na rzeczywistości.

Na przykład wiele osób z BPD będzie miało nagłą potrzebę samookaleczenia, a następnie spełni tę potrzebę bez kwestionowania jej. Brakuje im zdolności, by „cofnąć się” od tego pragnienia i powiedzieć sobie: „To nie jest zdrowy sposób myślenia i myślę w ten sposób tylko dlatego, że jestem zdenerwowany”.

Inną ważną częścią mentalizacji jest uznanie, że inni ludzie mają własne myśli, emocje, przekonania, życzenia i potrzeby, a twoja interpretacja stanów psychicznych innych ludzi może niekoniecznie być poprawna. Ponadto musisz zdawać sobie sprawę z potencjalnego wpływu, jaki Twoje działania będą miały na stany psychiczne innych ludzi.

Celem MBT jest poprawa zdolności rozpoznawania stanów psychicznych własnych i innych, nauczenie się „odsuwania” od myśli o sobie i innych oraz zbadanie ich, aby sprawdzić, czy są ważne.

Początkowo MBT może być wykonywany w szpitalu, w którym przebywałbyś w szpitalu. Leczenie zazwyczaj składa się z codziennych indywidualnych sesji z terapeutą oraz sesji grupowych z innymi osobami z BPD.

Kurs MBT trwa zwykle około 18 miesięcy. Niektóre szpitale i specjalistyczne ośrodki zachęcają do pozostania w szpitalu w tym czasie. Inne szpitale i ośrodki mogą zalecić opuszczenie szpitala po pewnym czasie, ale pozostanie w warunkach ambulatoryjnych, w którym regularnie odwiedzasz szpital.

Społeczności terapeutyczne (TC)

Społeczności terapeutyczne (TC) to zorganizowane środowiska, w których ludzie z szeregiem złożonych schorzeń i potrzeb psychologicznych spotykają się, aby wchodzić w interakcje i brać udział w terapii.

Najlepsi współtwórcy mają pomagać ludziom z długotrwałymi problemami emocjonalnymi i historią samookaleczeń, ucząc ich umiejętności potrzebnych do interakcji społecznej z innymi.

Większość Najlepszych Współtwórców to mieszkańcy, na przykład w dużych domach, w których przebywasz od 1 do 4 dni w tygodniu.

Oprócz wzięcia udziału w terapii indywidualnej i grupowej, oczekuje się od Ciebie wykonywania innych czynności mających na celu poprawę umiejętności społecznych i pewności siebie, takich jak:

• prace domowe
• przygotowanie posiłku
• gry, sport i inne zajęcia rekreacyjne
• regularne spotkania społeczności – podczas których ludzie omawiają wszelkie problemy, które pojawiły się w społeczności

TC działają na zasadach demokratycznych. Oznacza to, że każdy mieszkaniec i członek personelu ma głos w sprawie sposobu prowadzenia TC, w tym tego, czy dana osoba nadaje się do przyjęcia do tej społeczności.

Nawet jeśli Twój zespół opiekuńczy uważa, że spędzenie czasu w NW może przynieść korzyści, nie oznacza to automatycznie, że TC pozwoli Ci na dołączenie.

Wielu Najlepszych Współtwórców ustala wytyczne dotyczące tego, jakie zachowania są uznawane za dopuszczalne w społeczności, takie jak nie picie alkoholu, zakaz stosowania przemocy wobec innych mieszkańców lub personelu oraz próby samookaleczenia. Osoby, które łamią te wytyczne, są zwykle proszone o opuszczenie TC.

Chociaż niektórzy ludzie z BPD zgłaszali, że czas spędzony w TC pomógł w ich objawach, nie ma jeszcze wystarczających dowodów, aby stwierdzić, czy TC pomogliby każdemu z BPD.

Ponadto, ze względu na często surowe zasady zachowania, TC prawdopodobnie nie byłby odpowiedni, gdyby dana osoba miała poważne trudności z kontrolowaniem swojego zachowania.

Terapie artystyczne

Terapie artystyczne lub twórcze mogą być oferowane indywidualnie lub w grupie jako część programu leczenia osób z BPD.

Terapie mogą obejmować:

• terapia sztuką
• terapia ruchem tanecznym
• terapia dramatyczna
• terapia muzyczna

Terapie artystyczne mają na celu pomóc ludziom, którzy mają trudności z wyrażeniem swoich myśli i uczuć werbalnie. Terapia koncentruje się na tworzeniu czegoś jako sposobu wyrażenia swoich uczuć.

Kursy są prowadzone przez wyszkolonych terapeutów, którzy pomogą Ci przemyśleć to, co stworzyłeś i czy ma to związek z Twoimi myślami i doświadczeniami.

Kurs terapii plastycznej obejmuje zwykle cotygodniowe sesje, które trwają do 2 godzin.

• depresja
• zaburzenia lękowe
• zaburzenie afektywne dwubiegunowe

Czasami przepisuje się stabilizatory nastroju lub leki przeciwpsychotyczne, aby złagodzić wahania nastroju, złagodzić objawy psychotyczne lub zmniejszyć impulsywne zachowanie.