Agorafobia

Agorafobia to strach przed sytuacjami, w których ucieczka może być trudna lub pomoc nie byłaby dostępna, gdyby coś poszło nie tak.

Wiele osób zakłada, że agorafobia to po prostu strach przed otwartymi przestrzeniami, ale w rzeczywistości jest to bardziej złożony stan. Ktoś z agorafobią może się bać:

  • podróżowanie środkami transportu publicznego
  • zwiedzanie centrum handlowego
  • opuszczać dom

Jeśli ktoś z agorafobią znajduje się w stresującej sytuacji, zwykle doświadcza objawów ataku paniki , takich jak:

  • szybkie bicie serca
  • szybki oddech (hiperwentylacja)
  • uczucie gorąca i spocenia
  • źle się czuć

Unikną sytuacji, które wywołują niepokój i mogą wyjść z domu tylko z przyjacielem lub partnerem. Zamiast iść do supermarketu, będą zamawiać artykuły spożywcze przez internet. Ta zmiana zachowania nazywana jest unikaniem.

Przeczytaj więcej o objawach agorafobii .

Co powoduje agorafobię?

Agorafobia zwykle rozwija się jako powikłanie lęku napadowego , zespołu lękowego obejmującego ataki paniki i momenty intensywnego strachu. Może powstać poprzez skojarzenie ataków paniki z miejscami lub sytuacjami, w których wystąpiły, a następnie uniknięcie ich.

Mniejszość osób z agorafobią nie ma historii ataków paniki. W takich przypadkach ich strach może być związany z takimi kwestiami, jak strach przed przestępczością, terroryzmem, chorobą lub wypadkiem.

Traumatyczne wydarzenia, takie jak żałoba , mogą przyczyniać się do agorafobii, a także do niektórych genów odziedziczonych po rodzicach.

Przeczytaj więcej o możliwych przyczynach agorafobii .

Diagnozowanie agorafobii

Porozmawiaj ze swoim lekarzem rodzinnym, jeśli uważasz, że możesz być dotknięty agorafobią. Powinna istnieć możliwość umówienia się na konsultację telefoniczną, jeśli nie czujesz się gotowy, aby osobiście odwiedzić swojego lekarza rodzinnego.

Twój lekarz rodzinny poprosi Cię o opisanie objawów, częstotliwości ich występowania iw jakich sytuacjach. Bardzo ważne jest, aby powiedzieć im, jak się czułeś i jak wpływają na Ciebie objawy.

Twój lekarz rodzinny może zadać Ci następujące pytania:

  • Czy wychodzenie z domu wydaje Ci się stresujące?
  • Czy są jakieś miejsca lub sytuacje, których musisz unikać?
  • Czy masz jakieś strategie unikania, które pomogą Ci radzić sobie z objawami, na przykład poleganie na innych, którzy robią dla Ciebie zakupy?

Czasami trudno jest rozmawiać o swoich uczuciach, emocjach i życiu osobistym, ale staraj się nie czuć niepokoju ani zawstydzenia. Twój lekarz rodzinny musi wiedzieć jak najwięcej o twoich objawach, aby postawić prawidłową diagnozę i zalecić najbardziej odpowiednie leczenie.

Przeczytaj więcej o diagnozowaniu agorafobii .

Leczenie agorafobii

Pomocne mogą być zmiany stylu życia, w tym regularne ćwiczenia , zdrowsze odżywianie oraz unikanie alkoholu, narkotyków i napojów zawierających kofeinę, takich jak herbata, kawa i cola.

Techniki samopomocy, które mogą pomóc podczas ataku paniki, obejmują pozostanie w miejscu, w którym się znajdujesz, skupienie się na czymś, co nie jest groźne i widoczne oraz powolny, głęboki oddech.

Jeśli twoja agorafobia nie reaguje na te metody leczenia, skontaktuj się z lekarzem.

Możesz również skierować się bezpośrednio na terapię psychologiczną, w tym terapię poznawczo-behawioralną (CBT) , bez wizyty u lekarza rodzinnego.

Przeczytaj więcej o terapiach psychologicznych w .

Leki mogą być zalecane, jeśli techniki samopomocy i zmiany stylu życia nie są skuteczne w kontrolowaniu objawów. Zwykle zostanie Ci przepisany cykl selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) , które są również stosowane w leczeniu lęku i depresji .

W ciężkich przypadkach agorafobii leki można stosować w połączeniu z innymi rodzajami leczenia, takimi jak CBT i terapia relaksacyjna.

Przeczytaj więcej o leczeniu agorafobii .

Perspektywy

Około jednej trzeciej osób z agorafobią w końcu osiąga całkowite wyleczenie i pozostaje bez objawów.

Około połowa odczuwa poprawę objawów, ale mogą występować okresy, w których ich objawy stają się bardziej dokuczliwe – na przykład, gdy czują się zestresowani.

Pomimo leczenia u około 1 na 5 osób z agorafobią nadal występują uciążliwe objawy.

Jak powszechna jest agorafobia?

W Wielkiej Brytanii do 2 osób na 100 cierpi na lęk napadowy. Uważa się, że około jedna trzecia rozwinie agorafobię.

Agorafobia występuje dwukrotnie częściej u kobiet niż u mężczyzn. Zwykle zaczyna się między 18 a 35 rokiem życia.