Narkolepsja – diagnoza

Narkolepsję można zwykle zdiagnozować, obserwując sen i wykluczając inne choroby.

Jeśli uważasz, że masz narkolepsję, zgłoś się do lekarza rodzinnego. Przed wizytą może okazać się przydatne zapisanie objawów w dzienniczku lub wypełnienie kwestionariusza dotyczącego senności Epworth.

Lekarz rodzinny dokładnie przyjrzy się Twojej historii medycznej i rodzinie. Będą pytać o Twoje nawyki związane ze snem i wszelkie inne objawy.

• bezdech senny
• padaczka
• depresja
• niedoczynność tarczycy (niedoczynność tarczycy)
• poprzedni uraz głowy

Nadmierna senność w ciągu dnia może być również czasami spowodowana działaniami niepożądanymi niektórych leków.

Twój lekarz rodzinny może przeprowadzić kilka testów, aby wykluczyć inne schorzenia, które mogą powodować objawy.

Na przykład możesz mieć badanie fizykalne, testy ciśnienia krwi i badania krwi .

Skala senności Epworth (PDF, 64kb) to kwestionariusz używany do oceny prawdopodobieństwa zasypiania podczas wykonywania różnych czynności.

Twój lekarz rodzinny wykorzysta wyniki, aby zdecydować, czy skierować Cię do specjalisty snu.

Podczas wypełniania kwestionariusza zostaniesz poproszony o ocenę prawdopodobieństwa zasypiania w sytuacjach takich jak siedzenie i czytanie, oglądanie telewizji i podróżowanie jako pasażer w samochodzie.

Wynik 10 lub mniej oznacza, że masz taki sam poziom senności w ciągu dnia jak ogólna populacja. Jeśli uzyskasz 11 lub więcej punktów, masz zwiększony poziom senności w ciągu dnia.

W takim przypadku Twój lekarz rodzinny prawdopodobnie skieruje Cię do specjalisty snu w celu dalszego zbadania.

Polisomnografia

Polisomnografia to badanie snu przeprowadzane w specjalistycznym ośrodku snu.

Zwykle obejmuje nocowanie w ośrodku snu, aby można było przeanalizować wzorce snu.

W nocy kilka różnych części ciała będzie monitorowanych za pomocą elektrod i pasków, które są umieszczane na ciele podczas snu.

Czujniki zostaną również umieszczone na twoich nogach, a czujnik tlenu zostanie przymocowany do palca.

Podczas polisomnografii zostanie przeprowadzonych szereg różnych testów, w tym:

• elektroencefalografia (EEG) , która monitoruje fale mózgowe
• elektrokulografia, która monitoruje ruchy oczu
• elektromiografia (EMG), która monitoruje napięcie mięśni
• nagrania ruchów klatki piersiowej i brzucha (brzucha)
• nagrania przepływu powietrza przez usta i nos
• pulsoksymetria, która mierzy tętno i poziom tlenu we krwi
• elektrokardiografia (EKG) , która monitoruje twoje serce

Do nagrywania dźwięku i obrazu można również użyć sprzętu do nagrywania dźwięku i obrazu.

Po zaśnięciu specjalista przeanalizuje wyniki testu, aby określić, czy masz normalną aktywność fal mózgowych, wzorce oddechowe oraz ruchy mięśni i oczu.

Test wielu latencji snu

Test wielu latencji snu mierzy, ile czasu zajmuje zasypianie w ciągu dnia. Możesz mieć ten test po polisomnografii.

Zostaniesz poproszony o kilka drzemek w ciągu dnia, a specjalista przeanalizuje, jak szybko i łatwo zasypiasz.

Osoby cierpiące na narkolepsję zwykle łatwo zasypiają i bardzo szybko wchodzą w sen z szybkimi ruchami gałek ocznych (REM).

Możesz również poddać się badaniu krwi, aby dowiedzieć się, czy masz marker genetyczny znany jako HLA DQB * 0602, który jest powiązany z narkolepsją.

Pozytywny wynik potwierdza diagnozę, ale nie daje 100% pewności – 30% osób bez narkolepsji ma również marker genetyczny.

Pomiar poziomu hipokretyny (oreksyny)

Narkolepsja jest często związana z niedoborem regulującej sen chemicznej hipokretyny w mózgu, znanej również jako oreksyna.

Badania wykazały, że pomiar poziomu hipokretyny w płynie mózgowo-rdzeniowym, który otacza mózg i rdzeń kręgowy, może być przydatny w diagnozowaniu narkolepsji.

Aby zmierzyć poziom hipokretyny, próbkę płynu mózgowo-rdzeniowego pobiera się za pomocą igły podczas zabiegu zwanego nakłuciem lędźwiowym .

Ten test jest coraz częściej używany przez specjalistów od zaburzeń snu, aby pomóc w postawieniu diagnozy.