Schizofrenia – leczenie

Podejście do programu opieki (CPA)

Osoby ze złożonymi schorzeniami psychicznymi są zwykle włączane do procesu leczenia znanego jako podejście do programu opieki (CPA). CPA to zasadniczo sposób na zapewnienie odpowiedniego leczenia dostosowanego do Twoich potrzeb.

CPA składa się z 4 etapów:

• ocena – oceniane są Twoje potrzeby zdrowotne i społeczne
• plan opieki – plan opieki tworzony jest w celu zaspokojenia Twoich potrzeb zdrowotnych i społecznych
• wyznaczony pracownik kluczowy – kluczowy pracownik, zwykle pracownik socjalny lub pielęgniarka, jest pierwszym punktem kontaktu z innymi członkami CMHT
• przeglądy – Twoje leczenie będzie regularnie weryfikowane i, jeśli zajdzie taka potrzeba, możliwe będzie uzgodnienie zmian w planie opieki

Nie wszyscy korzystają z CPA. Niektóre osoby mogą znajdować się pod opieką lekarza rodzinnego, inne mogą znajdować się pod opieką specjalisty.

Będziesz współpracować z zespołem opieki zdrowotnej nad opracowaniem planu opieki. Plan opieki może obejmować oświadczenie z wyprzedzeniem lub plan kryzysowy, które można zastosować w nagłych przypadkach.

Twój plan opieki powinien obejmować połączony program zdrowego żywienia i aktywności fizycznej oraz wsparcie w rzucaniu palenia, jeśli palisz.

Twój koordynator opieki będzie odpowiedzialny za upewnienie się, że wszyscy członkowie Twojego zespołu medycznego, w tym Twój lekarz rodzinny, posiadają kopię Twojego planu opieki.

Dalsza informacja

Ostre epizody

Osoby z poważnymi objawami psychotycznymi w wyniku ostrego epizodu schizofrenicznego mogą wymagać bardziej intensywnej opieki niż CMHT.

W przypadku tych epizodów stosuje się zwykle leki przeciwpsychotyczne i należy zachować szczególną ostrożność.

Zespoły ds. Rozwiązywania kryzysów (CRT)

Opcją leczenia jest skontaktowanie się z zespołem leczenia domowego lub zespołu kryzysowego (CRT). CRT leczą osoby z poważnymi schorzeniami psychicznymi, które obecnie doświadczają ostrego i ciężkiego kryzysu psychiatrycznego.

Bez udziału CRT osoby te wymagałyby leczenia w szpitalu.

Celem CRT jest leczenie ludzi w możliwie najmniej restrykcyjnym środowisku, najlepiej w domu lub w jego pobliżu. Może to być we własnym domu, w specjalnym domu kryzysowym lub hostelu albo w ośrodku opieki dziennej.

CRT są również odpowiedzialne za planowanie dalszej opieki po zakończeniu kryzysu, aby zapobiec dalszemu wystąpieniu kryzysu.

Koordynator opieki powinien być w stanie zapewnić Tobie i Twoim przyjaciołom lub rodzinie informacje kontaktowe na wypadek kryzysu.

Dobrowolne i przymusowe zatrzymanie

Poważniejsze ostre epizody schizofreniczne mogą wymagać przyjęcia na oddział psychiatryczny w szpitalu lub klinice. Możesz dobrowolnie przyjąć się do szpitala, jeśli Twój psychiatra uzna, że jest to konieczne.

Na mocy ustawy o zdrowiu psychicznym (2007) ludzie mogą być również przymusowo umieszczani w szpitalu, ale zdarza się to rzadko.

Przymusowe zatrzymanie w szpitalu jest możliwe tylko wtedy, gdy cierpi na poważne zaburzenie psychiczne i jeśli zatrzymanie jest konieczne:

• w interesie własnego zdrowia i bezpieczeństwa osoby
• chronić innych

Osoby chore na schizofrenię, które są przymusowo przetrzymywane, mogą wymagać przetrzymywania na zamkniętych oddziałach.

Wszystkie osoby leczone w szpitalu będą przebywać tylko tak długo, jak jest to absolutnie konieczne, aby otrzymać odpowiednie leczenie i zorganizować opiekę pooperacyjną.

Niezależny panel będzie regularnie sprawdzał Twoją sprawę i postępy. Kiedy poczują, że nie jesteś już zagrożeniem dla siebie i innych, zostaniesz wypisany ze szpitala. Twój zespół terapeutyczny może jednak zalecić dobrowolne pozostanie w szpitalu.

Oświadczenia z wyprzedzeniem

Jeśli uważa się, że istnieje znaczne ryzyko wystąpienia w przyszłości ostrych epizodów schizofrenicznych, możesz napisać oświadczenie z wyprzedzeniem.

Oświadczenie z góry to seria pisemnych instrukcji dotyczących tego, co chciałbyś, aby Twoja rodzina lub przyjaciele zrobili w przypadku kolejnego ostrego epizodu schizofrenicznego. Możesz również chcieć dołączyć dane kontaktowe swojego koordynatora opieki.

Jeśli chcesz złożyć oświadczenie z wyprzedzeniem, porozmawiaj ze swoim koordynatorem opieki, psychiatrą lub lekarzem rodzinnym.

Dalsza informacja

Leki przeciwpsychotyczne

Leki przeciwpsychotyczne są zwykle zalecane jako początkowe leczenie objawów ostrego epizodu schizofrenicznego. Działają poprzez blokowanie wpływu dopaminy na mózg.

Leki przeciwpsychotyczne mogą zwykle zmniejszyć uczucie lęku lub agresji w ciągu kilku godzin po zastosowaniu, ale może zająć kilka dni lub tygodni, aby złagodzić inne objawy, takie jak omamy lub urojenia.

Ważne jest, aby przed rozpoczęciem przyjmowania leków przeciwpsychotycznych lekarz przeprowadził dokładne badanie fizykalne i abyście wspólnie znaleźli odpowiedni dla siebie.

Leki przeciwpsychotyczne można przyjmować doustnie w postaci pigułek lub podawać jako zastrzyk zwany depot. Dostępnych jest kilka leków przeciwpsychotycznych o powolnym uwalnianiu. Wymagają one jednego wstrzyknięcia co 2 do 4 tygodni.

Możesz potrzebować leków przeciwpsychotycznych tylko do czasu zakończenia ostrego epizodu schizofrenicznego.

Jednak większość ludzi przyjmuje leki przez 1 lub 2 lata po pierwszym epizodzie psychotycznym, aby zapobiec kolejnym ostrym epizodom schizofrenicznym, a także dłużej, jeśli choroba nawraca.

Istnieją 2 główne rodzaje leków przeciwpsychotycznych:

• typowe leki przeciwpsychotyczne – pierwsza generacja leków przeciwpsychotycznych opracowana w latach pięćdziesiątych XX wieku
• atypowe leki przeciwpsychotyczne – leki przeciwpsychotyczne nowej generacji opracowane w latach 90

Wyboru leku przeciwpsychotycznego należy dokonać po rozmowie z psychiatrą na temat prawdopodobnych korzyści i skutków ubocznych.

Zarówno typowe, jak i atypowe leki przeciwpsychotyczne mogą powodować skutki uboczne, chociaż nie u każdego ich wystąpią, a ich nasilenie będzie się różnić w zależności od osoby.

Skutki uboczne typowych leków przeciwpsychotycznych obejmują:

• drżący
• drżenie
• drżenie mięśni
• skurcze mięśni

Skutki uboczne zarówno typowych, jak i atypowych leków przeciwpsychotycznych obejmują:

• senność
• zwiększenie masy ciała, szczególnie podczas stosowania niektórych atypowych leków przeciwpsychotycznych
• rozmazany obraz
• zaparcie
• brak popędu seksualnego
• suchość w ustach

Poinformuj swojego koordynatora opieki, psychiatrę lub lekarza rodzinnego, jeśli objawy niepożądane staną się poważne. Może istnieć alternatywny lek przeciwpsychotyczny, który możesz przyjąć, lub dodatkowe leki, które pomogą Ci uporać się z działaniami niepożądanymi.

Jeśli lek przeciwpsychotyczny nie przyniesie korzyści po kilku tygodniach regularnego stosowania, można spróbować zastosować alternatywę. Ważne jest, aby współpracować z zespołem terapeutycznym, aby znaleźć odpowiedni lek dla Ciebie.

Nie należy przerywać przyjmowania leków przeciwpsychotycznych bez uprzedniej konsultacji z koordynatorem opieki, psychiatrą lub lekarzem rodzinnym. Jeśli przestaniesz je przyjmować, możesz mieć nawrót objawów.

Twój lek powinien być poddawany przeglądowi przynajmniej raz w roku.

Dalsza informacja

Leczenie psychologiczne

Leczenie psychologiczne może pomóc osobom ze schizofrenią lepiej radzić sobie z objawami halucynacji lub urojeń.

Mogą również pomóc w leczeniu niektórych negatywnych objawów schizofrenii, takich jak apatia lub brak przyjemności i zainteresowania rzeczami, które kiedyś sprawiały Ci przyjemność.

Psychologiczne metody leczenia schizofrenii działają najlepiej, gdy są połączone z lekami przeciwpsychotycznymi.

Typowe psychologiczne metody leczenia schizofrenii obejmują:

• terapia poznawczo-behawioralna (CBT)
• terapia rodzinna
• terapia artystyczna

Terapia poznawczo-behawioralna (CBT)