Nie ma jednego testu na schizofrenię, a stan jest zwykle diagnozowany po ocenie przez specjalistę w zakresie zdrowia psychicznego.
Jeśli obawiasz się, że możesz rozwijać objawy schizofrenii, jak najszybciej udaj się do lekarza rodzinnego. Im wcześniej leczy się schizofrenię, tym lepiej.
Lekarz rodzinny zapyta o objawy i sprawdzi, czy nie są one wynikiem innych przyczyn, takich jak rekreacyjne używanie narkotyków.
Społeczny zespół zdrowia psychicznego
Jeśli podejrzewa się schizofrenię, lekarz rodzinny powinien skierować Cię do lokalnego zespołu zdrowia psychicznego (CMHT).
CMHT składają się z różnych specjalistów zajmujących się zdrowiem psychicznym, którzy wspierają osoby ze złożonymi schorzeniami psychicznymi.
Członek zespołu CMHT, zwykle psychiatra lub specjalistyczna pielęgniarka, przeprowadzi bardziej szczegółową ocenę objawów. Chcą również poznać Twoją historię osobistą i aktualne okoliczności.
Aby postawić diagnozę, większość lekarzy psychiatrycznych korzysta z diagnostycznej listy kontrolnej.
Schizofrenię można zwykle zdiagnozować, jeśli:
- przez miesiąc doświadczałeś 1 lub więcej z następujących objawów: urojenia, halucynacje , słyszenie głosów, niespójna mowa lub objawy negatywne, takie jak spłaszczenie emocji
- twoje objawy miały znaczący wpływ na twoją zdolność do pracy, nauki lub wykonywania codziennych zadań
- wszystkie inne możliwe przyczyny, takie jak rekreacyjne używanie narkotyków lub choroba afektywna dwubiegunowa, zostały wykluczone
Powiązane choroby
Czasami może nie być jasne, czy ktoś ma schizofrenię. Jeśli w tym samym czasie masz inne objawy, psychiatra może mieć powody, aby sądzić, że masz powiązaną chorobę psychiczną, taką jak:
- choroba afektywna dwubiegunowa – osoby z chorobą afektywną dwubiegunową przechodzą od okresów podwyższonego nastroju i skrajnie aktywnego, pobudzonego zachowania (manii) do okresów głębokiej depresji; niektórzy ludzie również słyszą głosy lub doświadczają innych rodzajów halucynacji lub mogą mieć urojenia
- zaburzenie schizoafektywne – jest często opisywane jako forma schizofrenii, ponieważ jej objawy są podobne do schizofrenii i choroby afektywnej dwubiegunowej, ale zaburzenie schizoafektywne jest chorobą samą w sobie; może się zdarzyć tylko raz w życiu człowieka lub przyjść i odejść i zostać wywołane przez stres
Możesz również zostać poddany ocenie pod kątem zespołu stresu pourazowego , depresji , lęku i nadużywania substancji psychoaktywnych.
Uzyskiwanie pomocy dla kogoś innego
W wyniku swoich urojeniowych wzorców myślowych osoby ze schizofrenią mogą niechętnie odwiedzać swojego lekarza rodzinnego, jeśli uważają, że nie ma z nimi nic złego.
Prawdopodobnie osoba, która miała w przeszłości ostre epizody schizofreniczne, zostanie wyznaczona jako koordynator opieki. W takim przypadku skontaktuj się z koordynatorem opieki danej osoby, aby wyrazić swoje obawy.
Jeśli ktoś po raz pierwszy przechodzi ostry epizod schizofreniczny, może być konieczne, aby przyjaciel, krewny lub inna ukochana osoba musiała przekonać go do wizyty u lekarza rodzinnego.
W przypadku szybko pogarszającego się epizodu schizofrenicznego może być konieczne udanie się na oddział ratunkowy (A&E), gdzie będzie dostępny dyżurny psychiatra.
Jeśli osoba z ostrym epizodem schizofrenicznym odmówi skorzystania z pomocy, jej najbliższy krewny może poprosić o przeprowadzenie oceny zdrowia psychicznego. Dział pomocy społecznej w Twojej gminie może doradzić, jak to zrobić. Znajdź władze lokalne .
W ciężkich przypadkach ludzie mogą być przymusowo umieszczani w szpitalu w celu oceny i leczenia zgodnie z ustawą o zdrowiu psychicznym (2007).
Po diagnozie
Jeśli u Ciebie lub Twojego znajomego lub krewnego zostanie zdiagnozowana schizofrenia, możesz odczuwać niepokój, co się stanie. Możesz martwić się piętnem związanym z chorobą lub czuć się przerażony i wycofany.
Należy pamiętać, że diagnoza może być pozytywnym krokiem w kierunku uzyskania dobrej, prostej informacji o chorobie oraz dostępnych metodach leczenia i usług.
Diagnozowanie dzieci i młodzieży
Dzieci i młodzież z pierwszym epizodem schizofrenii należy w trybie pilnym skierować do specjalistycznego poradni zdrowia psychicznego.
Powinna to być opieka nad dziećmi i młodzieżą w zakresie zdrowia psychicznego (CAMHS) dla osób w wieku do 17 lat lub usługa wczesnej interwencji dla osób w wieku 14 lat lub starszych, która obejmuje konsultanta psychiatrę przeszkolonego w zakresie zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży.
Więcej informacji można znaleźć w wytycznych National Institute for Health and Care Excellence (NICE) dotyczących psychozy i schizofrenii u dzieci i młodzieży .