Przeszczep serca to poważna operacja i istnieje ryzyko kilku powikłań.
Niektóre powikłania mogą wystąpić wkrótce po zabiegu, inne mogą pojawić się miesiące, a nawet lata później.
Poniżej opisano główne zagrożenia związane z przeszczepem serca.
Odmowa
Jednym z najczęstszych powikłań przeszczepu serca jest odrzucenie serca dawcy.
To tutaj układ odpornościowy rozpoznaje przeszczepione serce jako obce i atakuje je.
Odrzucenie następuje zwykle w ciągu kilku dni, tygodni lub miesięcy po przeszczepie, chociaż czasami może się to zdarzyć po latach.
Leki immunosupresyjne mogą zmniejszyć ryzyko takiego zdarzenia, ale nie zawsze mogą temu całkowicie zapobiec.
Objawy odrzucenia mogą obejmować:
- dreszcze i bóle
- skrajne zmęczenie (znużenie)
- duszność
- opuchnięte, opuchnięte kostki
- zauważalne szybkie lub nieregularne bicie serca (kołatanie serca)
- lekko podwyższona temperatura
- ból brzucha (brzucha)
Jeśli masz takie objawy, jak najszybciej skontaktuj się ze swoim lekarzem rodzinnym lub zespołem transplantacyjnym.
Odrzucenie można zwykle leczyć, zwiększając dawkę leku immunosupresyjnego.
Awaria przeszczepu
Jednym z najpoważniejszych powikłań, które mogą wystąpić wkrótce po przeszczepie serca, jest to, że oddane serce zawodzi i nie działa prawidłowo.
Nazywa się to niepowodzeniem przeszczepu lub pierwotną dysfunkcją przeszczepu. Występuje u 5 do 10% osób, które przeszły przeszczep serca i może być śmiertelne.
Po przeszczepie będziesz dokładnie monitorowany, aby sprawdzić objawy niepowodzenia przeszczepu, aby można było rozpocząć leczenie tak szybko, jak to możliwe.
Leczenie niepowodzenia przeszczepu obejmuje:
- leki wspomagające nowe serce
- urządzenie do oddychania (respirator), aby pomóc tlenowi dotrzeć do krwi
- urządzenie mechaniczne (urządzenie wspomagające komorę), które przejmuje pracę nowego serca
- urządzenie do obejścia, które utrzymuje krążenie do czasu poprawy stanu nowego serca
Niektóre osoby z niepowodzeniem przeszczepu mogą być zmuszone do wpisania się na listę oczekujących na kolejny przeszczep serca, jeśli poza tym są wystarczająco zdrowe, aby ponownie przejść procedurę.
Immunosupresyjne skutki uboczne
Leki immunosupresyjne, które należy przyjmować, aby zapobiec odrzuceniu, mogą mieć szereg znaczących skutków ubocznych.
Mogą to być:
- zwiększona podatność na infekcje
- przybranie na wadze
- problemy z nerkami
- wysokie ciśnienie krwi
- cukrzyca
- osłabione kości (osteoporoza)
- zwiększone ryzyko niektórych rodzajów raka , zwłaszcza raka skóry
Porozmawiaj ze swoim zespołem transplantologicznym, jeśli wystąpią uciążliwe skutki uboczne. Nie należy przerywać przyjmowania leków bez uprzedniej konsultacji z lekarzem.
Infekcje
Leki immunosupresyjne osłabi twój układ odpornościowy i sprawią, że będziesz bardziej podatny na infekcje.
Podczas przyjmowania leku dobrze jest:
- natychmiast zgłoś wszelkie możliwe objawy infekcji lekarzowi rodzinnemu lub zespołowi transplantacyjnemu – na co należy zwrócić uwagę, to wysoka temperatura (gorączka), bóle mięśni, biegunka lub bóle głowy
- upewnij się, że twoje szczepienia są aktualne – porozmawiaj z lekarzem rodzinnym lub zespołem transplantacyjnym, aby uzyskać poradę na temat dodatkowych szczepionek, których możesz potrzebować, ponieważ niektóre nie są bezpieczne, jeśli masz słaby układ odpornościowy
- unikaj bliskiego kontaktu z każdym, kto ma infekcję – nawet jeśli jest to infekcja, na którą wcześniej byłeś odporny, na przykład ospa wietrzna
Aby zapobiec infekcji, można podawać antybiotyki , leki przeciwgrzybicze lub przeciwwirusowe, które należy przyjmować przez co najmniej kilka pierwszych tygodni lub miesięcy po przeszczepie.
Zwężone tętnice
Zwężenie i stwardnienie naczyń krwionośnych połączonych z sercem dawcy jest częstym, długotrwałym powikłaniem przeszczepu serca.
Termin medyczny określający to powikłanie to waskulopatia alloprzeszczepu serca (CAV). Występuje zwykle kilka lat po operacji przeszczepu.
CAV jest potencjalnie poważny, ponieważ może ograniczać dopływ krwi do serca, co czasami może wywołać zawał serca lub prowadzić do nawrotu niewydolności serca .
Dlatego zaleca się regularne wykonywanie koronarografii , rodzaju prześwietlenia rentgenowskiego używanego do badania wnętrza serca, aby sprawdzić, czy serce otrzymuje wystarczającą ilość krwi.
Leki mogą pomóc utrzymać CAV pod kontrolą, jeśli się rozwinie, ale jedynym lekarstwem jest kolejny przeszczep serca.